Kokornak mandżurski
Aristolochia manshuriensis

   Aristolochia manshuriensis czyli kokornak mandżurski to krzew pochodzący z dalekiego wschodu (Chiny, Korea, Rosja). Swoim wyglądem przypomina kokornak wielkolistny. Obydwie rośliny prezentują się imponująco. Mają podobne wymagania.
kokornak mandzurski aristolochia manshuriensis Główną ozdobą kokornaka mandżurskiego są duże, sercowate liście, o długości do 40 cm, które na jesień żółkną i opadają. Pędy są koloru ciemnozielonego. W zimie nie tracą barwy i dzięki temu kokornak przez okrągły rok może być wspaniałą dekoracją ogrodu. Owoce przypominają małe ogórki o długości 6 – 10 cm. Kwitnie obficie na przełomie maja i czerwca.
   Kokornak mandżurski należy do roślin, które są bardzo łatwe w uprawie. Najlepiej rozwija się na stanowisku cienistym lub półcienistym. Potrzebuje gleb żyznych, świeżych, wilgotnych.
   Nasiona wysiewamy powierzchownie do podłoża o pH 6-7,8. Postawiamy w ciepłym słonecznym miejscu. Stale utrzymujemy temperaturę powyżej 24°C. Małe roślinki przestawiamy do zacienionego miejsca. Gdy już podrosną przesadzamy na miejsce stałe.
W upalne, gorące lato należy podlewać 2 razy w tygodniu. Na zimę dobrze jest otulić pnącze u podstawy kopcem z liści lub z igliwia.
   Ze względu na ogromną ilość liści ułożonych dachówkowato idealnie pokrywa ogrodzenia, słupy, altany. Dzięki temu kokornak mandżurski jest przepiękną dekoracją każdego ogrodu i parku. Wspinając się po słupach, linach, drzewach, ogrodzeniach, tworzy efektowne, gęste, zielone ściany.
   Serdecznie polecamy i zapraszamy do zakupu kokorniaka mandżurskiego.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: pnącze, roślina okrytonasienna, gatunek z rodziny kokornakowatych.
Zastosowanie: ze względu na swój szybki wzrost i duże rozmiary jest używany do okrywania altan i pergoli (wymaga silnych podpór).
Wielkość: rośnie szybko, osiągając wysokość do 14 metrów.
Kwiaty: kwiaty są obupłciowe, zwisają na długich szypułkach. Mają barwę żółto-brązowo-zieloną i oryginalny rurkowato-fajkowy wygięty kształt.
Kwitnienie: kwitnie na przełomie maja i czerwca.
Owoce: owocem jest torebka przypominająca wyglądem nieduży ogórek, o długości 6-10 cm i średnicy 3 cm. Owoc dojrzewa we wrześniu, brązowieje i rozpada się na 6 części, rozsiewając przy tym nieduże, płaskie nasiona o trójkątnym kształcie.
Liście: bardzo duże, sercowate o średnicy do 40 cm, które ustawiają się na podporach dachówkowato. Są one całobrzegie, o tępym wierzchołku, połyskujące, z wierzchu zielone, a pod spodem szarobiałe. Młode liście od spodu są owłosione, zaś starsze – nagie. Ogonek liściowy o długości do 7 cm, ma także zdolność do owijania się wokół podpór. Jesienią liście efektownie przebarwiają się na żółto i opadają na zimę.
Pokrój: pnącze.
Stanowisko: cieniste lub półcieniste.
Warunki glebowe: gleby żyzne, świeże, wilgotne.
Odporność na choroby i zimę: roślina jest mrozoodporna, dobrze znosi warunki miejskie i cień. Przed zimą pnącze zaleca się okryć warstwą liści lub igliwia.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Występuje naturalnie w Rosji (w Kraju Nadmorskim, na Półwyspie Koreańskim oraz w Chinach (w prowincjach Gansu, Heilongjiang, Hubei, Jilin, Liaoning, Shaanxi, Shanxi i Syczuan).
Imponującej wielkości, sercowate liście, o długości do 40 cm, nadają roślinie egzotycznego wyglądu.
Jedyne w swoim rodzaju, ogromne kwiaty przypominają kształtem fajkę. Rozwijają się w maju i czerwcu. Swoim zapachem wabią owady, które zapylają roślinę i już się z niej nie wydostają.
Kokornak mandżurski wspaniale prezentuje się przy ogrodzeniach, altanach, pergolach, kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Należy pamiętać, aby podpory były solidne i mocne.

NA FOTOGRAFII