Buk czerwony Rohanii
Fagus sylvatica rohanii

Buk czerwony Rohanii Fagus sylvatica rohanii Fagus sylvatica rohanii to wolno rosnące drzewo o zwartej koronie.
Cechą charakterystyczną tej odmiany są ciemnoczerwone liście, które dodatkowo są pięknie pofalowane. Drzewo dorasta po wielu latach do około 10 metrów wysokości, w młodości wykształca pokrój kolumnowy, strzelisty. Po latach korona drzewa poszerza się. Jesienią liście przebarwiają się na żółtobrązowo. Buk czerwony Rohanii preferuje gleby żyzne, gliniaste lub gliniasto-piaszczyste. Dobrze znosi zacienienie. Stosunkowo dobrze rośnie w miastach i w rejonach o silnie zanieczyszczonym powietrzu. Polecany jest do parków i zieleni osiedlowej. Buki można sadzić soliterowo, wzdłuż alei lub jak drzewo osłonowe np. przed silnym wiatrem.

SZCZEGÓŁOWY OPIS

Rodzaj rośliny: drzewo ozdobne, parkowe z rodziny bukowatych.
Zastosowanie: nasadzenia parkowo-ogrodowe na dużej przestrzeni, również w miastach.
Wielkość: Buk czerwony Rohanii dorasta do 10m wysokości.
Liście: ciemnoczerwone, brzegi pofalowane, powcinane, nieco podobne do dębowych.
Pokrój: stożkowata, owalna, regularna korona.
Stanowisko: Fagus sylvatica rohanii lubi miejsca słoneczne lub lekko zacienione.
Warunki glebowe: lub gleby wilgotne, żyzne, gliniaste lub gliniasto-piaszczyste.
Odporność na warunki zimowe: drzewo bardzo odporne. Jedynie pierwszej zimy po posadzeniu należy drzewko okryć, a już w kolejne świetnie sobie poradzi.

DODATKOWE WIADOMOŚCI

Cechą charakterystyczną odmiany Rohanii są liście w innym kształcie niż typowe. Są bardziej podłużne, brzegi pofalowane, powcinane, nieco podobne do dębowych, ale mniejsze. Przy tym błyszczące, w ciemnym bordowym kolorze. Starsze liście mogą przebarwiać się w kierunku brunatnego. W miejscach cienistych mogą zielenieć.
Buk czerwony Rohanii to czeska XIX-wieczna odmiana czerwonolistnego buka.

NA FOTOGRAFII