Sosna chińska
Pinus tabulaeformis
Sosna chińska Pinus tabulaeformis to gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Pokrój korona szeroka, parasolowata. Liście igły zebrane w pęczki po 2 (lub 3 na szczytach młodych pędów), długości 6–15 cm, cienkie, grubości 1,5 mm, ciemnozielone lub szarozielone. Pień osiąga średnio 25 m wysokości. Średnica pnia do 100 cm. Kora szara o czerwonym odcieniu, łuszcząca się. Szyszki szyszki męskie rozmiaru 5–9 mm. Szyszki żeńskie początkowo w kolorze fioletowym. Dojrzałe osiągają długość 2,5–9 cm i szerokość 4–9 cm, młode zielone, dojrzewając brązowieją. Łuski szerokie, zakończone wypukłą tarczką z niewielkim kolcem. Nasiona blado brązowe długości 6–7 mm, ze skrzydełkiem długości 15-20 mm.
Opakowanie zawiera 5 szt. nasion
DODATKOWE WIADOMOŚCI
- Sosna chińska występuje w stanie dzikim na półkuli północnej, w Azji na obszarze zachodnich Chin i Półwyspie Koreańskim.
- Roślina lecznicza Z żywic pozyskuje się terpentynę i produkty pochodne stosowane przy zaburzeniach pracy nerek, pęcherza, skaleczeniach i wrzodach.
- Igły zawierają naturalne środki owadobójcze oraz barwniki. Sosna chińska jest rzadko spotykana poza terenem Chin, chętnie uprawiana w ogrodach botanicznych.
|
|
